In het dorp Epfig komen we vrijdag bij wijnboer Schmitt aan. Het is middenin het stadtje. We parkeren eerst de camper in de straat om te kijken naar het soort plek. Ontmoeten een fransman met een chambre d’hotes. Hij praat honderduit, kent de wijnboer, belt aan op diverse belletjes, maar niemand is thuis. Ratelt door en we lopen met hem mee. Kent hij er nog een?? Het is ons niet helemaal duidelijk. Uiteindeijk belanden we in een proeflokaal aan de hoofdweg. Weinprobe dus voor ons en voor hem, we komen er niet onderuit. Hij ratelt maar door. Als ik zeg dat ik hem eventjes niet begrijp, knikt en zegt de gastvrouw in het proeflokaal dat zij hem nu ook niet begrijpt. Het blijkt een gewone buurman, die dus nu heel lekker glaastje sekt, cremant heeft gehad voor de lunch door ons. We gaan terug naar de camper en installeren ons op het terrein. Ontmoeten dan ook monsieur of herr Schmitt die thuiskomt voor de lunch. Vanmiddag Weinprobe vraagt hij?? Ja goed hoor, maar we gaan eerst een stukje fietsen.
Fietsen doen we via Kugelheim naar Selestat. Zelfs over fietspaden of zoals ze hier zeggen pistes. Aan deze kant heb je deze pistes, aan de andere hoge kant niet. Selestat is mooi om te bekijken. We genieten van onze thee bij een theesalon met een heerlijk frans taartje natuurlijk.
Om 17.30 komt Frau Schmitt aankloppen voor de Weinprobe. De prijzen van de wijnen vallen ontzettend mee hier, twee flessen witte Alsacer wijnen en een cremant, bubbles voor totaal 21 euro’s. Volgens het mannetje van vanochtend zitten we in Epfig helemaal goed. We zien inderdaad vele medailles d’ot van wijnboer Schmitt.
Ook morgen is er hier trouwens muziek. 21 juni is het hier in Frankrijk fête de la musique. Overal in de dorpen in de Elzas is er muziek. Ok gaan we beleven. Vanavond speelt ook nog Frankrijk tegen Zwiterserland en volgens onze wijnboer knijpen die fransen zich voor de zwitsers.
France Passion, Domaine Schmitt, Epfig.
Klik hier voor de foto’s.
Selestat
