Maandag van Hatten naar het pottenbakkersdorp. Een camperplek bij een bejaardentehuis op een parkeerterrein. Onze buren staan er met een privé auto. Hebben ook blijkbaar al een keer mot gehad met omwonenden, maar wat is er zo geweldig aan deze plek, behalve dat deze gratis is.
Wij brengen een bezoek aan het prachtige dorpje. Mooi aardewerk met ode aan de cicogne, de ooievaar. Na een bezoek aan de plaatselijke vvv besluiten wij voor een rondje rijn per fiets. Het is warm en op de fiets is het met wind heerlijk. In Sessenheim richting de rijn treffen we nog in een klein museumpje een ode aan Goethe aan. De rijn fietsen we vervolgens rond in Frankrijk en Duitsland. Het duitse stuk fietsen we op de dijk om nog iets van de rijn te kunnen zien. Het is grijs gravel en de fiets en onze schoenen, benen zien er niet uit. Bij Beinheim stoppen we bij een interessante sluis. Een sluisdeur gaat niet opzij maar naar boven vanuit het water. De andere sluisdeur gaat vervolgens wel opzij en de boot vaart onder de weg door verder.
De brug over bij Beinheim is een andere verhaal. Zoals wel meer in het buitenland houdt voor de verwende nederlandse fietsers een verwijzing helemaal op. We gaan over het fiets- of wandelpad de brug over en zoeken onze weg vervolgens om weer aan de andere kant van die zgn. euro fietsweg te komen en dat lukt. We komen een groepje gendarmes tegen die met auto’s langs de kant van het fietspad stilstaan. Als we wuiven dat ze een beetje aan de kant moeten gaan voor ons beginnen ze te klappen en vooral voor mij, Wil. Later halen ze ons in en tuteren vriendschappelijk.
Bij terugkomst genieten we van een radler en pernod. We hebben ons lekker weer uitgeleefd op de pedalen. Een super interessante fietstocht was het echter niet.
Klik hier voor de foto’s.
De verering aan Goethe
