Ilsenburg3, 12 augustus 2011

Het is niet gelukt gisteravond, bijna had ik de blog ge-upload en toen zat mijn internet tijd erop.

Je zult maar net zien.Mathe was al een keer naar de camper teruggelopen om een flesje in de vriezer te zetten, dan is het tenminste lekker op temperatuur.Ik had er om kwart voor tien na twee internetten er ook geen zin meer in.Vanochtend besloten om toch maar een derde dag bij princes Ilse van Ilsenburg te blijven.A)ik moet mijn belofte toch maar eens waarmaken is Mathe van mening B) het is toch wel een hele mooie wandelomgeving.We gaan dus maar weer naar het Kurpark-Flair-Hotel “Im Ilsetal”.Ik hoef nu mijn legitimatie niet te tonen, dat scheelt weer.

Eerst werd het weer afgebroken, uploaden en dan ook nog internet sites bezoeken of emailen, dat gaan kennelijk niet zo best samen.Dus dan eerst maar eens alleen uploaden en….jaaaa, geweldig, fertig zouden ze hier zeggen.Eerst maar ook voor een tweede keer de koelkast nakijken, koelt toch niet zo goed.We spuiten de “schoorsteen” maar even door met lucht van de fietspomp, heel effectief.Ik loop naar beneden 10 min. Heen, 10 min. Terug naar de bakker voor broodjes.

Trouwens eergisteren zagen wij in het centrum voor het eerst weer een slager, metzger.

Tot nu toe zijn wij veel in het voormalig oostduitse deel van duitsland geweest en behalve de bakker, zie je weinig traditionele middenstand vinden wij.

Hadden toen opeens ook ontzettende zin in biefstuk of wel rumpfsteak zoals ze dat hier zeggen.

Dus, haben Sie das??Ich sehe es nicht.Nou nee dus, dat is te duur hier, kun je alleen op bestelling krijgen…

Na de lunch zijn zowaar ook weer de donkere wolken verdwenen en we gaan voor een rondje naar de Ilsefaelle, de watervallen van princes Ilse.

Het lopen gaat voor allebei niet helemaal lekker, Mathe heeft last van zijn knobbel en ik van twee blaren op mijn hakken.Echt nooit last van blaren en nu wel, komt het door die oude sokken of door mijn een jaar oude wandelschoenen.Als we bij het watervalletje komen begint het toch te regenen.Gelukkig we hebben onze regencapes bij ons.Lopen gelijk toch maar weer terug met onze lekkere voetjes.De foto van het betonnen weggetje, zijn de zogenaamde Kolonnenwegen.

Ze zijn er hier over oneindige kolometers lang en liepen parallel langs de voormalige oost/west grens. Op deze kolonnenwegen liepen de grenswachten destijds patrouille.Voor de DDR burgers betekende de kolonnenweg het zichtbare einde van de wereld!Nu is de weg gedeeltelijk ook onderdeel van de markering van het gebied van de Harz.Naar de Brocken (hoogste punt van de Harz) maakt zij onderdeel uit van de voetweg naar boven. De betonplatten zijn een stille getuigenis van (on) menselijke daden.Heidrun mijn oud collega van Solvay heeft ook gereageerd, ze was twee dagen in Keulen.Zaterdag gaat door, morgen dus hoeven we niet te koken en gaan we op bezoek bij Heidrun in Hannover en ontmoeten dan ook Nina (ook oud collega) en haar Manolo.Heidrun heb ik ook drie keer live ontmoet, weliswaar op de luchthaven in Parijs tijdens een drietal meetings met ook onze franse collega’s.Nina, een jonge wetenschapper (onderzoekt geloof ik Parkinson of Alzheimer) ken ik alleen maar van de email en telefoon.We hebben er zin in.


© Wil Oudshoorn 2012